توت از میوه هایی است که دارای خواص عالی و مختص به خود می باشد.

در بیرجند تقریبا در اکثریت روستا ها درختان توت را می توان به وفور مشاهده کرد. توت علاوه بر اینکه میوه ای لذیذ و مورد علاقه و پسند اکثر ذائقه ها است درنهایت برای احشام نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

سرتاسر مناطق اطراف بیرجند از جمله روستای خُنگ  از محل هایی است که از قدیم الایام انواع درختان توت به وفور وجود داشته وکم وبیش نیز وجو دارد.

فصل توت آواخر بهار و اوایل تابستان است . در این فصل اعضای خانواده و فامیل جمع شده و با آوردن سفره بزرگی بنام شال توتی به اصطلاح توت تکانی می کنند. به این صورت که یک نفر که چابک تر و به اصطلاح درخت باز است از درخت بالا می رود و دست کم چهار نفر هم چهار گوشه شال توتی را گرفته تا در موقع تکان دادن درخت و ریختن  توت ها بیرون از سفره نریزند وآلوده و پرخاک ومتلاشی نشود و در نهایت کار هم همه در اطراف این شال توتی می نشینند و از این نعمت خدادادی میل می کنند.
در اکثر مواقع بعد از خوردن یک شکم سیر توت تازه و شیرین و حوشمزه میزبان یا همان صاحب باغ با یک پارچ بزرگ دوغ محلی پر از  کاکوتی مهمان های خود را پذیرایی وحسابی سرحال وشارژ نموده وبدینوسیله مهمان نوازی و ارادت خود به مهمان ها را نشان میدهد.

بعضی وقت ها هم توت های اضافی برای تهیه توت خشک یا همان کشته توت مورد استفاده قرار می گیرند به این صورت که درخت را هر گز نمی تکانند وترجیح می دهند تا توت ها در جای خود و بر روی شاخه ها خشک وسپس روی سفره ها بریزد ودر شرایط وهوای مناسب و دست نخورده کاملا" خشک شود.

بعضی وقت ها هم توت هایی که از مرغوبیت کمتری برخوردار هستند پس از ریختن جمع آوری وبه پشت بام ها منتقل و در معرض باد و آفتاب خشک می شوند. این نوع از توت ها معمولا غیر بهداشتی و رنگ آنها نیز تیره می باشد  و اغلب بعنوان خوراک دام بویژه  گوسفندها مورد استفاده قرار می گیرند.

 

توت خشک یا همان کشته توت مرغوب یکی از آجیل هایی است که اغلب به عنوان پذیرایی در شب نشینی ها مصرف با به عنوان سوغات به دوستان واقوام مقیم شهر وسایر مناطق تقدیم و بعضا" هم به فروش رسانده میشود . در سالهای اخیر به دلیل کم آبی ویا کانال کشی جوی ها ودر مواردی هم برای رفع سد معبر کوچه ها این درختان قدیمی و با ارزش که بسیاری از آنها وقف ویادگار گذشتگان هم بوده ودر سالهای سختی وخشک سالی قوت لایموت مردم وپرندگان و چرندگان هم بوده اند بی رحمانه قطع ویا خشکانده شده و جای خود را به معبر ماشین ها وموتور سیکلت ها و این غول های آهنی بی شاخ ودم داده اند.
























در روستای خُنگ نیز دیگر از آن درختان زیبا وتنومند در مناطق مختلف کوچه وکوچه باغ های روستا خبری نیست واندک درختان باقیمانده هم در کنار جوهای آب سیمان شده از تشنگی در حال جان دادن وخشکیدن هستند. باز هم بگوییم چرا از آن برف وباران ها وخیر وبرکت ها ومهر ومحبت های قدیم خبری نیست  ؟ شما بگویید چرا نیست؟؟؟؟؟